یک ادعای عجیب؛ گرمای بدن عامل تغییرات آب و هوایی
مجله علمی ایلیاد - اوایل همین ماه، رئیس آژانس حفاظت از محیط‌زیست گفته است که فکر نمی‌کند دی‌اکسیدکربن محرک اصلی تغییرات آب و هوایی باشد. این فقط رد یکی از نظریات مربوط به تغییرات آب و هوا نیست؛ بلکه رد یکی از پایه‌ای‌ترین و ابتدایی‌ترین علوم است. اگر جایزه‌ی سالانه‌ای برای زشت‌ترین تراوشات ذهنی، در مورد علم توسط سیاستمداری آمریکایی وجود داشت، «اسکات پروئیت» رئیس آژانس حفاظت از محیط زیست، برنده‌ی آن بود. اجازه دهید نام این جایزه را «جایزه‌ی جیمز اینهالف» بگذاریم. به هر حال سناتور جمهوری‌خواه کمتر شناخته شده‌ی پنسیلوانیا، «اسکات واگنر»، این افتضاح را به‌بار آورد.
وقتی اخیراً در همایشی در هریسبورگ از وی سوال شد تا نظرش را درباره‌ی تغییرات آب و هوایی برای جمعیت بگوید، گفت: «ما جمعیت بیشتری داریم. شما می‌دانید که انسان‌ها بدن‌های گرمی دارند. به نظر شما این گرما خارج نمی‌شود؟ همه چیز در حال تغییر است؛ ولی من فکر می‌کنم ما به‌عنوان یک جامعه بهترین کاری را که می‌توانیم، انجام خواهیم داد.»
این همه‌ی مطالب احمقانه‌ای بود که گفت. ما قادر نیستیم به این اندازه گرما از خود خارج کنیم که کل سیاره‌ی زمین ۱۷۰ برابر سریع‌تر از چیزی که به طور طبیعی انتظار می‌رود، گرم شود. چرا این اتفاق وقتی که دایناسورهای با بدن‌های عظیم و متصاعد کننده‌ی گرمای خود روی زمین زندگی می‌کردند، نیفتاد؟ شاید این عجیب‌ترین مثال این معادله‌ی نامساوی باشد. ممکن است شما بگویید دلیل بالا رفتن کنونی دما این است که ماموت‌های پشمالو منقرض شده‌اند و در گذشته دما به دلیل اینکه پوشش پشمی آن‌ها همه‌ی گرما را درون خود حبس می‌کرده است، بالا نمی‌رفته. اکنون آن روزها پایان یافته است و ما در حال جوشش تا حد مرگ هستیم.
نوشته: روبین اندرو
ترجمه: امید محمدی - مجله علمی ایلیاد