حل معمای سیلیس فضایی

 
مجله علمی ایلیاد - دانشمندان از دیرباز در صدد فهم این مسئله هستند که چگونه انواع مختلف «سیلیس» در سنگ آسمانی یک‌پارچه‌ای یافت می‌شود. دانشمندان به لطف شتاب‌دهنده‌ی اشعه‌ِی ایکس «پترا ۳» در مرکز تحقیقات فیزیک ذرات واقع در آلمان به جواب‌هایی دست یافتند. محققان با استفاده از آزمایشات فشاربالا در صدد فهم بهتر شرایط موردنیاز تشکیل انواع کوارتزهای معدنی برآمدند. ماده‌ی معدنی دی‌اکسید سیلیکون، یا کریستوبالیت، در زمین کمیاب است، اما این ماده را می‌توان به سادگی در سنگ‌های آسمانی که از سوی ماه و مریخ به زمین می‌آیند، یافت. این ماده در شرایط ویژه و دمای بالا شکل می‌گیرد. در بسیاری از تکه سنگ‌های مریخ و ماه، دانشمندان ماده‌های کریستوبالیت و سیفرتیت را یافتند. سیفرتست یکی از اشکال سیلیکون است.

«لئونید دبرووینسکی»، متخصص علم سیارات در دانشگاه بایرئوث در بیانیه‌ای اظهار داشت: «یافتن کریستوبالیت و سیفرتیت در سنگ آسمانی بسیار عجیب و حیرت‌آور است؛ زیرا که این دو ماده در شرایط محیطی کاملاً متفاوتی شکل می‌گیرند. این مسئله باعث شد که دانشمندان مختلفی رفتار کریستوبالیت را در آزمایش‌های پرفشار، به‌مدت بیشتر از ۲۰ سال، ارزیابی کنند. اما هنوز این معما حل نشده است.»

شتاب‌دهنده های این مرکز، دانشمندان را قادر ساختند که این‌بار، رفتار کریستوبالیت را در آزمایشات پرفشار، با جزئیات دقیق‌تری مشاهده کنند. تصاویر ثبت‌شده نشان از این دارند که ماده معدنی مذکور وقتی در برابر فشار بالا قرار می‌گیرد، حالت جدیدی به خود می‌گیرد؛ اما وقتی این فشار متوقف شود، ماده به حالت قبلی خود بازمی‌گردد. محققان دریافتند اگر فشارهای بسیار بالا به‌صورت نامتوازنی مورد استفاده قرار گیرند، کریستوبالیت می‌تواند به سیفرتیت تبدیل شود. همچنین آزمایشات نشان دادند تبدیل کریستوبالیت به سیفرتیت می‌تواند در فشار پایین‌تری نسبت به فشار مورد نیاز برای تبدیل سیلیکون به سیفرتیت اتفاق بیافتد.

«آنا کرنوک» از محققان دانشگاه اوپن اظهار داشت: «مطالعات ما این مساله را روشن می‌کند که چگونه کریستوبالیت تحت فشار می‌تواند در فشار بسیار پایین‌تر از حد انتظار، به سیفرتیت تبدیل شود. بنابراین سنگ‌های آسمانی حاوی سیفرتیت و کریستوبالیت، لزوماً برخوردی را تجربه نکردند.» یافته‌های این تحقیق که در مجله Nature Communication منتشر شده است، نشان می‌دهد دانشمندان باید در مورد بررسی‌ها و فرضیه‌های خود در مورد نوع برخوردهای کیهانی با سنگ‌های آسمانی، تجدید نظر کنند. دبرووینسکی اینگونه خاتمه داد: «یافته‌ها به ما ثابت کردند که وجود کریستوبالیت و سیفرتیت در سنگ‌های آسمانی، نمی‌تواند نشان‌دهنده‌ی برخورد این سنگ‌ها قبل از فرود آمدن آن‌ها بر روی زمین باشد.»
 
نوشته: بروکس های
ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد
مجله ایلیاد رادر اینستاگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر تلگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر آپارات دنبال کنید...مطالب مشابه● شواهد جدید برای مدل استاندارد کیهان‌شناسی● سیاره‌ی ناهید فعالیت‌های آتشفشانی دارد● قدیمی‌ترین نشانه‌های برخورد شهاب‌سنگ‌ها با زمین● تصویری فوق‌العاده از یک برج پلاسمایی بر روی سطح خورشید● کشف درخشان و داغِ جیمز وب● آیا می‌توان بر روی ماه کشاورزی کرد؟ ● آیا بر روی مریخ نیز رعد و برق رخ می‌دهد؟● چند نوع منظومه در کیهان وجود دارد؟● منشاء اَبَرسیاه‌چاله‌های نخستین چه بوده است؟● آیا احتمال انفجار دوباره‌ی جهان وجود دارد؟جدیدترین مطالب● آمار سرقت پس از قانون کاهش مجازات ● چطور لکه‌های مداد را از روی دیوار پاک کنیم؟● غلبه بر یکی از محدودیت‌های قانون اول ترمودینامیک● باکتری‌ها چگونه به مغز حمله می‌کنند؟● دانشمندان گامی دیگر به اینترنت کوانتومی نزدیک‌تر شده‌اند● چطور ویتامین B12 مورد نیاز بدن‌مان را تامین کنیم؟● ورود اورانیوم به خاک چه ارتباطی با کودهای کشاورزی دارد؟● آیا گیاهان هم صدا دارند؟● چطور در خانه توت فرنگی بکاریم؟● چطور جلوی استفراغ شیرخوار را بگیریم؟● چطور برای یک سفر کمپینگ آماده شویم؟● چگونه با عدم تعادل شیمیایی در مغز برخورد کنیم؟● پنج فایده‌ی دارچین برای سلامتی● کدام حیوان بلندترین گردن را در قلمرو حیوانات داشته است؟● چطور رادیاتور خودرو را تخلیه و تعویض کنیم؟● کشف آنزیمی که هوا را به انرژی تبدیل می‌کند● چگونه از شر مگسک چشم خلاص شویم؟● آیا اسب تک‌شاخ واقعاً وجود داشته است؟● چطور هوش هیجانی‌مان را اندازه گیری کنیم؟● منشاء رود نیل کجاست؟