با غم غربت چه کنیم؟!

مجله موفقیت ایلیاد - غم غربت نوعی حس طبیعی غمگینی یا افسردگی ناشی از جدایی فرد از افراد، مکان‌ها و روال‌های روزمره‌ای است که به او حس تعلق و امنیت می‌دادند. این احساس در نوجوانان و جوانانی که برای ادامه تحصیل در شهر یا کشوری دیگر خانه را ترک می‌کنند بسیار رایج است و بالغین نیز بویژه پس از جا به جایی ممکن است تحت تأثیر این احساس قرار بگیرند.

این هیجانات عموماً با افزایش سن و درک بیشتر از احساسات و پذیرش طبیعت موقتی این غم با گذشت زمان کمرنگ می‌شوند، در واقع می‌توان گفت اغلب افراد پس از یک دوره انطباق به تدریج با محیط جدید احساس راحتی بیشتری خواهند کرد. غم غربت با ایجاد نشانه‌هایی از درماندگی و سردرگمی در فرد اندکی ناامیدکننده به نظر می‌رسد، بخصوص در زمان‌های آزاد مثلاً صبح زود، قبل از خواب، شب هنگام شدیدتر به نظر می‌رسد، اما به خاطر بسپارید که این شرایط موقت و عموماً زودگذر است و بسیاری از افراد به تدریج با محیط جدید خو گرفته و با شرایط سازگار می‌شوند. گفتنی است افرادی که درگیر آسیب‌های دیگری نظیر طلاق یا از دست دادن فرد مورد علاقه خود هستند در مقابل این احساس آسیب‌پذیرتر می‌باشند.

 واقعیت این است که غم غربت احساسی فراتر از دلتنگی برای خانه می‌باشد این تجربه احساسات و اثراتی دارد که عملکرد روزانه‌ی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

احساس نوستالژی زمانی که خانه، افراد و چیزهای آشنا را با تفکری آرمان گرایانه مرور می‌کنید بروز می‌کند. با این کار علاوه بر دلتنگی برای محیط خانه به صورت مدام در حال مقایسه‌ی منفی گرایانه محیط جدید با محیط قدیمی هستید و روند تدریجی خو گرفتن به محیط جدید را مختل خواهید کرد.

بسیاری از افرادی که غم غربت را تجربه می‌کنند به نوعی درگیر افسردگی خواهند شد. چرا که کمبود دلگرمی‌ها و حمایت‌های اجتماعی در محیط خانه را احساس می‌کنند. در این شرایط ممکن است تصور کنید کنترل خود بر امورات زندگی را از دست داده‌اید که این خود سبب تشدید افسردگی خواهد شد.

احساس غم، سردگمی، این احساس که تو به اینجا تعلق نداری، دور شدن از فعالیت‌های اجتماعی ، بروز مشکلاتی در محیط کار و تحصیل، احساس درماندگی و طرد شدگی، اختلالات خواب و ... از نشانه‌های بروز افسردگی مرتبط با غم غربت می‌باشد.

اضطراب ناشی از غم غربت درباره‌ی خانه و افرادی که دلتنگشان هستیم افکار وسواس گونه بوجود می‌آورد. در مواردی حتی ممکن است به عدم تمرکز یا استرس زیاد از ناتوانی در تشخیص علت حس‌تان دچار شوید. در محیط‌های جدید با برخورد با افراد جدید حساس و آزرده خاطر خواهید بود و در موارد شدید موجب بروز واکنش‌های دیگر مانند اگورافوبیا ( ترس از محیط باز ) و کلاستروفوبیا ( ترس از محیط بسته )خواهد شد.

غم غربت می‌تواند شما را از انجام امورات معمول روزمره‌ی خود دور کند برای مثال چنانچه اصولاً فرد آرامی هستید و به تازگی در برخورد با چالش‌ها عادت به فریاد زدن پیدا کرده‌اید احتمالاً نشانه‌ی بروز غم غربت است. تمایل به پرخوری و یا بی‌اشتهایی در افرادی که دچار حس دلتنگی برای خانه هستند نیز دیده می‌شود. سردردهای مداوم و یا احساس درد و بیماری از دیگر نشانه‌های بروز این احساس در افراد می‌باشد. ایجاد احساس گناه در افرادی که از خانواده دور شده‌اند نیز امری رایج است، دچار احساس گناه می‌شوند که چرا کمتر حال خانواده‌ام را می‌پرسم، چرا کمتر به آنان سر میزنم، اصولاً ما فرهنگ بشدت وابسته‌ای داریم و به همین دلیل دوری از خانواده در ما ایجاد احساس گناه می‌کند. با خودتان این کار را نکنید! بپذیرید که واقعاً مقدور نیست بیش از یک اندازه‌ی خاص به آنان سر بزنید و بابت این مسئله احساس گناه نکنید.

یافتن دوستان جدید می‌تواند راهکار مناسبی باشد، البته بهتر است در این خصوص با احتیاط عمل کنید و آنان را در جای مناسب انتخاب کنید برای مثال انتخاب فردی مناسب در ایستگاه اتوبوس چندان عاقلانه به نظر نمی‌رسد! شرکت در کلاس‌های مورد علاقه‌تان تا حد بسیاری شما را سرگرم و با افراد زیادی آشنا می‌کند که علایق مشترک دارید. احساس عذاب وجدان و گناه از تفریح و لذت در غربت موضوع شایع دیگریست که در میان برخی افراد به چشم می‌خورد از اینکه خانواده در کنارشان نیست. هرگز با خود این کار را نکنید جای آنان در کنار شما سبز است اما با احساس گناه آنان را خوشحال نخواهید کرد، بنابراین زیباتر است به جای زهر کردن لذت‌هایتان به خود لحظات شاد خود را ثبت و برای آنان بفرستید.

نکته مهم دیگر اینکه چنانچه جهت تحصیل در غربت به سر می‌برید درس نخواندن عذاب وجدان ناخوداگاه و دلتنگی شما را دو چندان خواهد کرد، برای درستان برنامه ریزی کنید، روی آن کنترل داشته باشید و این مسئله را جدی بگیرید.

حرف زدن انسان را سبک و هیجانات را کنترل می‌کند اما مهم است با چه کسی حرف می‌زنید. نزدیکانی که پیش از شما این احساس را تجربه و  پشت سر گذاشته‌اند اصولاً انتخاب مناسبی به شمار می‌روند. به اندازه‌ی مادرتان به خود توجه و محبت کنید و به دیگران اجازه بی‌احترامی ندهید. بیش از هر زمان دیگری خود را دوست بدارید تا دیگران نیز شما را دوست بدارند و تا جای ممکن به لحاظ عاطفی برای خود وقت بگذارید. نوشتن خاطرات روزمره به ارتباط با افکار و اتفاقاتی که در محیط جدید رخ می‌دهد کمک می‌کند. چه به قصد تحصیل به خارج از کشور مهاجرت کرده‌اید یا به هر نحو  دیگری از محیط خانه دور شده‌اید احتمالاً احساسات جدید و ناآشنایی را تجربه خواهید کرد. نوشتن شما را متوجه سیر افکارتان خواهد کرد. طبق تحقیقات بازتاب تجربه‌ها و احساساتی که دارید در بهبود این غم کمک کننده می‌باشد، بنابراین مثبت بیاندیشید و به تجربیات جدید خود با دید بهتری نگاه کنید. درباره‌ی فعالیت‌های جالب، چیزهایی که در محیط جدید شما را به یاد خانه می‌اندازد فکر کنید و یادتان باشد نوشتن تجربیات آزاردهنده تنها غم شما را شدیدتر خواهد کرد.