کشف قلعه‌ای مربوط به دوره‌ی سلیمان نبی در فلسطین
مجله علمی ایلیاد - یک تیم باستان‌شناس از دانشگاه تل‌آویو، در تپه‌ی برده‌ها، واقع در دره‌ی تیمناع کشور فلسطین، بقایایی از یک ورودی قلعه و احشام درون آن را که مربوط به عصر سلیمان نبی و داوود (قرن دهم قبل از میلاد مسیح) هستند، کشف کردند. تحقیقات این تیم در مجله‌ی Archaeological Sciences چاپ شده است.
دکتر ارز بن یوسف، از اعضای تیم باستانشناسان می‌گوید: «از آنجا که در عهد عتیق هیچ توضیح صریحی درباره‌ی معادن سلیمان نبی وجود ندارد، این اشیاء ممکن است، مربوط به جنگ بین اسرائیل و ادومی‌ها در دره‌ی آروا باشد. بر اساس انجیل، داوود صدها مایل از اورشلیم بیرون رفت و در بیایان با ادومی‌ها درگیر شد و در دره‌ی نمک ۱۸.۰۰۰ نفر از آنها را کشت.
مجموعه‌ی ورودی قلعه از سه قسمت اصلی راه ورودی مرکزی، دو سکو و دو اتاقک جهت وارد شدن، تشکیل شده است.
دانشمندان می‌گویند: «راه مرکزی، عرضی حدود ۲.۹ متر داشته است و با سنگ، فرش شده است و یکی از سنگ‌های بزرگ انتهایی آن در محل مربوطه کشف شده است. در طرفینِ راه مرکزی، دو سکویی وجود دارند که یک طرف آنها به راه مرکزی و طرف دیگر آنها به اتاقک‌های ورودی وصل است. سکوها به صورت هم‌سطح و پوشیده از سنگ ساخته شده‌اند و نشان دهنده‌ی اهمیت روش‌های ساخت در هنگام ساختن ورودی قلعه هستند.
سکوها حدوداً یک متر ارتفاع دارند و از حداقل ۵ قطعه سنگ مستطیلیِ صاف ساخته شده‌اند. این سکوها احتمالاً یا پایه‌ی برج بوده‌اند و یا محل دیدبانی ورودی قلعه بوده‌اند. دو اتاقک ورودی اطراف سکوها، دارای ابعاد متفاوتی هستند، اتاقک شمالی مستطیلی به ابعاد ۱.۴x۲.۸ متر است و اتاقک جنوبی به ابعاد ۱.۱x۱.۴ متر است. دکتر یوسف و همکارانش در استحکامات، شواهدی از یک سیستم تجارت با مسافت طولانی شامل، احتمالاً فلات شمالی ادومی، سواحل مدیترانه و یهودیه یافتند. در این استحکامات همچنین بقایای ساق پای حیوانات باربر نیز یافت شده است.
بر اساس آنالیز دقیق گرده و دانه‌ی گیاهان و آنالیز حیوانات مشخص شده است که حیوانات در آن دوران از یونجه و برگ درخت انگور تغذیه می‌شده‌اند، که با این غذای مغذی می‌توان به این نتیجه رسید که این غذا از منطقه مدیترانه در صدها مایلی دورتر آورده شده است.
دکتر بن یوسف می‌گوید: «به نظر می‌رسد، بناهای کشف شده نشان برجسته‌ای در منطقه بوده است. این بناها علاوه بر نقش دفاعی یا اجرایی، عملکرد نمادین و آیینی نیز داشته است. ورودی قلعه از سنگ‌های بزرگ و محکم ساخته شده است تا در برابر حملات مقاوم باشد. ما در این استحکامات، استخوان و موی سالم حیوانات را پیدا کرده‌ایم که با آن می‌توانیم غذای حیوانات را به طور دقیق مشخص کنیم. با توجه به نقش کلیدی الاغ در تولید مس و در تجارت این منطقه صعب‌العبور، غذاها به مراقبت و فرآوری ویژه‌ای نیاز داشته است.
باستانشناسان می‌گویند: «نتایج تحقیقات ما نور تازه‌ای بر جامعه‌ی عصر آهن که در تیمناع درگیر تولید مس بوده‌اند، پیچیدگی‌ها و سازماندهی آنها و همچنین حضور آنها در تجارت بین منطقه‌ای می‌اندازد. ورودی قلعه و دیوارها همچنین گویای سرمایه‌گذاری زیاد، بر روی قوه‌ی بازدارندگی و دفاع است که نشان می‌دهد، قرن دهم قبل از میلاد مسیح دوره‌ی عدم ثبات و تهدیدات جنگی در دره‌ی تیمناع بوده است.
منطقه‌ی تولید مس در سال ۱۹۳۴ توسط باستان‌شناس آمریکایی، نلسون گلوئک کشف شد. وی این منطقه را تپه‌ی برده‌ها نامید. چرا که معتقد بود همه‌ی شواهد مربوط به کمپ برده‌های عصر آهن، شامل کوره‌های آتش و سنگ‌های محافظ در اینجا وجود دارد. در سال ۲۰۱۴ میلادی، دکتر بن یوسف و همکارانش این تئوری را رد کردند، چرا که شواهد به جا مانده از افرادی که در این منطقه کار می‌کرده‌اند، به جامعه‌ی طبقاتی و پیچیده‌ای اشاره دارد.
دکتر بن یوسف می‌گوید: «دقت تاریخی محاسبات موجود در عهد عتیق، مورد شک است. ولی باستان‌شناسی نمی‌تواند با آنها مقابله کند. در نقطه‌ی مقابل، اکتشافات جدید ما دلایل کاملی برای وجود منازعات جنگی علیه یک جامعه‌ی طبقاتی متمرکز مستقر در جنوب دریای مرده دارد.»
نوشته: News Staff
ترجمه: مجله علمی ایلیاد