داروی روانگردانی که شما را به سفری طولانی میبرد

مجله علمی ایلیاد - «الاسدی» دارویی توهمزاست که اثری درازمدت دارد. دارویی که فقط ۱۰۰ میکروگرم آن کافی است تا شما را به سفری پر از توهم بفرستد که میتواند تا یک روز به طول بیانجامد. اکنون دانشمندان میگویند، روشی که مولکول این دارو به روی گیرندههای مغز میچسبند، میتواند اثرات درازمدت LSD را توضیح دهد.
الاسدی، یا «اسید لسرجیکدیاتیلآمید»، ساختار شیمیایی مشابهی با مادهی شیمیایی خوشحال کنندهی مغز، «سروتونین» دارد. این ماده به دارو اجازه میدهد که روی گیرندههای مغز که سروتونین را شناسایی میکنند، فعالیت کند و این امر منجر به تولید بعضی از اثرات معروف LSD مانند انحراف دید و خود فروپاشی میشود. این اثر حسی مانند اینکه مرز بین ضمیر انسان و کل دنیا ناپدید شده باشد را ایجاد میکند.
پژوهشگران در این مطالعه به تکنیکی به نام بلورنگاری اشعهی ایکس روی آوردند تا ساختار مولکولهای LSD را بهتر بشناسند. این تکنیک اشعههای ایکس را به ساختار بلورین مولکول میتاباند تا در بازتاب آن یک شکل یا الگوی پراکنده روی نوار فیلم ایجاد شود که به پژوهشگران این امکان را میدهد که شکل مولکول را تجسم کنند.
همکار نویسندهی این مطالعه، جان مک کوروی، فوق دکترای رشتهی داروشناسی در دانشگاه کارولینای شمالی در چاپلهیل گفت: «نتایجی که در مجلهی Cell منتشر شد، نشان میدهد که مولکول LSD درچالههای اطراف گیرندهی سروتونین لانه میکند. سپس بعضی از آمینواسیدهای موجود در گیرندههای سروتونین، با فشار دادن مولکول LSD به داخل چالهها و گیرانداختن آنها در آنجا، برای مدتی طولانی، مانند یک سرپوش عمل میکنند.»
این تیم نشان دادند که این فعلوانفعالها به ساختار خاص و مخصوص LSD و گیرنده سروتونین بستگی دارد. هنگامی که پژوهشگران گیرنده را با تغیر دادن شکلش جهش دادند، مشاهده کردند که LSD دیگر برای مدت زیادی در چاله باقی نمیماند. مک کوروی به مجله Live Science گفت: «LSD، خصوصاً در رابطه با داروهای دیگر در گیرندههای سروتونین برای مدت زیادی باقی میماند. این ماده برای ۸ تا ۱۲ ساعت باقی میماند و جدا شدن آن از گیرنده بسیار مشکل است.»
پژوهشگران میگویند که شاید این فعلوانفعال به توضیح چرایی مدت طولانی سفر توهمزای LSD کمک کند. دکتر برایان راس، نویسندهی ارشد مطالعه و پروفسور داروشناسی از دانشگاه کارولینای شمالی، میگوید: «افرادی را میبینیم که LSD مصرف میکردند و چنین سفرهای توهمزایی را در کنسرتهایی توسط گروه Grateful Dead داشتند.»
راس همچنین در ادامه گفت: «جالب است که در پارکینگ باشی و تعجب مردم را وقتی که تجربهی اثر LSD مصرف شده رو به پایان است ببینی. مردم زیادی که این دارو را مصرف میکنند از اینکه چقدر اثرش طول میکشد آگاه نیستند.» وی گفت: «اما جدا از توضیح سفرهای طولانی مصرفکنندهها، نتایج جدید همچنین میتوانند راهنماهایی برای تحقیق و پژوهش روانشناختی باشد.»
مک کوروی گفت: «شاید LSD بخاطر استفادههای سرگرم کنندهاش شناخته شده و با تاییدهای هانتر. اس. تامپسون ابدی شده باشد؛ اما کشف خواص روانگردانی LSD دردههی ۱۹۴۰ یکی از رویدادهای کلیدی و تاریخی در پژوهش سلامتی روان بود. این یافته راه پژوهش برای گیرندههای سروتونین در مغز را باز کرد که بالاخره منجر به توسعه و تولید بعضی داروهای ضد افسردگی و آرامش بخش گردید.»
پژوهشگران میگویند که پژوهش بیشتر بر روی مکانیسم فعالیت درازمدت و قوی LSD میتواند منجر به تولید داروهای روانپزشکی هدفمندتری شود که عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای فعلی دارند.
نوشته: مگان گنون
ترجمه: مجله علمی ایلیاد