چطور طوفان‌های دریایی اینقدر قدرتمند می‌شوند؟

 

 

مجله علمی ایلیاد - طوفان دریایی هاروی با سرعتی معادل ۲۱۰ کیلومتر بر ساعت تگزاس را در نوردید. هاروی طوفانی از نوع چهارم است که توسط جریان آب گرم عمیقی در خلیج مکزیک به وجود آمده است. طوفان‌های دریایی از آب‌های گرم تغذیه می‌کنند. این طوفان‌ها زمانی به وجود می‌آیند که اختلالی هوایی، مثل طوفانی کوچک، رطوبت هوا و هوای گرم بالای سطح اقیانوس را به‌سمت لایه‌ی پایینی جو هدایت می‌کند. وقتی این هوای مملو از رطوبت به محیط کم دمای لایه‌ی پایینی جو برخورد می‌کند، آب موجود در هوا به شکل ابر در می‌آید که این ابرها چرخیده و بزرگتر می‌شوند و همواره با آب گرم تبخیر شده از اقیانوس تغذیه می‌شوند.

آب‌های گرم در اقیانوس به‌دلیل فراهم‌سازی گرمای بیشتر، در نتیجه، فراهم‌سازی انرژی بیشتر، طوفان‌های دریایی را قدرتمندتر می‌کنند و بنا به گزارش خبرگزاری اسوشییتد پرس، خلیج مکزیک امسال به‌طور غیرمعمولی گرم‌تر از همیشه بوده است؛ اما این مسئله تنها دلیل به‌وجود آمدن چنین طوفان وحشتناکی نیست. به گفته‌ی استاد هواشناسی و اقیانوس‌شناسی دانشگاه میامی، «نیک شای»، دلیل دیگر وجود این طوفان، پدیده‌ای بنام «گرداب با مرکز گرم» است.

مدیر مرکز هواشناسی Weather Underground در اظهار نظری گفت: «علت تشدید طوفان هاروی، ترکیب دمای ۲ درجه‌ی فارنهایت بالای میزان متوسط در سطح اقیانوس و گرداب گرم است.» همچنین این مسئله کمک کرد که سرعت و جهت بادهای هدایت‌کننده‌ی گردباد، با ورود به جو، تغییر چندانی نکند.

شای اظهار داشت: «گرداب‌های گرم زمانی تشکیل می‌شوند که جریانی گرم میان کشور کوبا و مکزیک، گردابی عمیق در خلیج مکزیک تشکیل دهد. این گرداب یا حلقه‌ی آب گرم، به آرامی از شرق به سمت غرب حرکت می‌کند و زمانی که این پدیده با فصل طوفان‌های دریایی مصادف شود، اینجا است که خطر ما را تهدید می‌کند.»

دلیل این مسئله عمق ۹۰ تا ۱۲۰ متری این گرداب‌های گرم است. شای در این‌باره می‌گوید: «هر چه عمق گرداب بیشتر باشد، تاثیر آن بر روی طوفان هم بیشتر است. گرداب‌های گرم به منابع تولید گرما و فرستادن آن به جو تبدیل شده‌اند.» متخصصان این گرداب‌ها را منابع انرژی با اکتان بالا برای طوفان‌های دریایی می‌نامند. به گزارش مرکز هواشناسی WU، طوفان هاروی بیش از شش ساعت بر روی یکی از این گرداب‌ها در حال چرخش بوده است که باعث شد هاروی به طوفانی مخرب تبدیل شود.

 

نوشته: ریچارد بِکِر
ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد