کاشت درخت می‌تواند سطوح کربن زمین را تحت تاثیر قرار دهد.
مجله علمی ایلیاد - بر اساس یافته‌های یکی از مطالعات جدید، تلاش فراوان مبنی بر سبز کردن دوباره‌ی زمین می‌تواند به میزان پایان وابستگی ما به نفت به‌عنوان منبع سوخت تاثیرگذار باشد. این راه‌حل طبیعی می‌تواند راهکارهایی نظیر ایجاد جنگل و حفاظت از زمین‌های کودگیاهی که کربن را ذخیره می‌کنند، را در بر بگیرد. با آگاهی بیشتر جهانیان نسبت به این مسئله که فعالیت‌های انسان نقش به‌سزایی در گرمایش جهانی دارد، کشورهای زیادی در تلاش برای پایان بخشیدن به اعمال مضر، مثل وابستگی به سوخت‌های فسیلی هستند.
اگرچه چنین اقداماتی یقیناً مثمر ثمر هستند، اما مقاله جدید منتشر شده در مجله‌ی Proceedings of Natural Academy of Sciences بیان می‌کند که سبز کردن سیاره‌ی زمین، مثل کاشت درختان بیشتر می‌تواند اثرات بسیاری بر جای بگذارد. بنا به گزارش گروهی بین‌المللی از دانشمندان، راه‌حل‌های آب و هوایی طبیعی مثل محافظت از زمین‌های کودگیاهی که کربن را در خود ذخیره می‌سازند و بهبود روش‌های مدیریت خاک و اراضی سبز می تواند ۳۷ درصد از اقدامات مورد نیاز تا سال ۲۰۳۰ را برآورد سازد؛ رویکردی که در موافقت‌نامه‌ی زیست‌محیطی پاریس وضع شد. در واقع، آنان اعلام کردند که سبز کردن زمین از طریق چنین کارهایی همان تاثیری را بر میزان کربن جوی می‌گذارد که در صورت توقف استفاده از نفت شاهدش می‌بودیم.
اغلب، نقشی که جنگل‌ها در توازن و خنثی‌سازی اثرات ناشی از انتشار کربن ایفا می‌کنند، جدی گرفته نمی‌شود. محققان تخمین زده‌اند که فقط در کشور آمریکا، درختان مقدار دی‌اکسید کربنی را از جو زمین می‌زدایند که برابر با ۱۱ تا ۱۳ درصد انتشارهای ناشی از مصرف سوخت‌های فسیلی است. مثلاً تنها در ۲۵ سال گذشته، ما ۱۰ درصد از حیات‌وحش سیاره را به نابودی کشیده‌ایم. مشخص است که تداوم روند جنگل‌زدایی بر میزان کربن حذف شده از جو توسط درختان تاثیر خواهد گذاشت.
خوشبختانه، تلاش‌های گوناگونی برای پایان دادن به این نوع فعالیت‌ها، محافظت از حیات نباتی و گسترش رشد جنگل‌های جدید در حال انجام شدن هستند. دولت‌ها قوانین شدیدی را برای جلوگیری از جنگل‌زدایی وضع می‌کنند و فناوری‌های جدیدی برای حمایت از توسعه‌ی روند ایجاد جنگل‌های جدید مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای مثال، در یکی از پروژه‌ها از پهبادها برای کاشت درختان به میزان ۱۰۰،۰۰۰ عدد در روز استفاده می‌شود که بسیار بیشتر از تعداد درختی است که می‌توان با دست کاشت.
برخی کشورها از نوآوری‌های جالبی بهره برده و اقدام به ایجاد جنگل‌های عمودی می‌کنند و ساختمان‌های آسمان خراش را با فضای سبز جاذب کربن پوشش می‌دهند. چین در حال برنامه‌ریزی برای ساخت شهری کاملاً جنگلی است که انتظار می‌رود، تقریبا ۱۰،۰۰۰ تُن دی‌اکسیدکربن و ۵۷ تن مواد آلاینده را سالانه جذب کند و ۹۰۰ تن اکسیژن تولید نماید. با این وجود، این کارها می‌تواند خیلی ناچیز و خیلی هم دیر باشد.
تحقیقات اخیر نشان داده است که رویدادهای هوایی شدید از قبیل النینو می تواند اثر قابل توجهی بر ظرفیت زمین در کاهش میزان دی‌اکسیدکربن داشته باشد و تغییر شرایط آب و هوا باعث افزایش تعداد این گونه رویدادهای طبیعی می‌شود. علاوه براین، قطع غیرقانونی درختان در جنگل‌های بارانی آمازون همه ساله بیشتر می‌شود. به گفته‌ی کارشناسان، برنامه‌های محافظتی فعلی برای حفظ این محیط‌های طبیعی کافی نخواهند بود.
اگر قرار باشد زمین زیستگاه مناسبی برای حیات انسان باشد، برطرف کردن مسئله انتشار گازهایی که به جو وارد می‌کنیم، کفایت نخواهد کرد. ما باید اقدامات ویژه‌ای در راستای سبز کردن سیاره‌ی زمین ترتیب دهیم تا دی‌اکسیدکربن بیشتری جذب درختان شود.
نوشته: برد جونز
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد