نخستین داروهای موثر پیشگیری از میگرن روانه‌ی بازار می‌شود.
مجله علمی ایلیاد - من از میگرن رنج می‌برم. من حداقل یک‌بار در ماه، سر درد، مشکلات حسی و استفراغ متناوب را تجربه می‌کنم. حملات می‌تواند برای دو هفته یا بیشتر دوام آورد. میگرن اثرات بزرگی بر تمامی جنبه‌های زندگی من داشته است. من با هیجان زیادی منتظر ارائه‌ی دارویی از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا هستم، تا از این حملات جلوگیری کنم. انتظار می رود این سازمان در نیمه‌ی اول سال ۲۰۱۸ دست به این کار بزند.
اگرچه میگرن، در حدود ۱۵ درصد از جمعیت جهان وجود دارد، اما پیشرفت در روش‌های درمانی به کندی صورت گرفته است. آخرین نمونه‌ی پیشرفت، به تولید «تریپتان» در ۳۰ سال گذشته مربوط می‌شود. در صورت وجود میگرن، رگ‌های خونی در مغز انبساط پیدا کرده و به انتهای عصب، فشار می‌آورند. این کار با درد همراه است. تریپتان‌ها برای محدود کردن رگ‌های خونی و کاهش درد تولید شدند.
با این حال، این شیوه درمانی نتایج مختلفی داشت. برای مثال، برخی بیماران راحتی کامل را تجربه کردند و برخی دیگر هم شاهد اثرات ناچیزی بودند. من شخصاً دریافتم که تریپتان‌ها، نقشی جزئی در کاهش علائم میگرن دارند و حمله‌ها نیز همچنان رخ می‌دهند. تریپتان‌ها برای پیشگیری از میگرن ساخته نشده بودند. هدف از ساخت آن‌ها، کاهش علائم بود.
برخی داروهایی که برای کاهش حمله‌ها در افراد مبتلا به صرع استفاده می‌شوند، مثل «توپیرامات» و «والپورات»، به‌عنوان درمان‌های پیشگیرانه برای میگرن هم مورد استفاده قرار گرفته‌اند، اما در همه‌ی افراد کارساز نیستند و معمولاً عوارض جانبی زیادی هم دارند. من که شخصاً بعضی از این داروها را مصرف کرده‌ام، می‌توانم بگویم که عوارض جانبی آن‌ها خیلی ناتوان‌ساز و تضعیف کننده هستند.
به تازگی، گروه جدیدی از داروها به‌نام «بازدارنده‌های پپتیدکلسیتونین مرتبط با ژن» ساخته شده است که می‌تواند تغییراتی را پدید آورد. پپتیدکلسیتونین مرتبط با ژن یا همان «CGRP» انتقال‌دهنده‌ای عصبی است که توسط سلول‌های عصبی مغز تولید می‌شود. مطالعات نشان داده است که پپتیدکلسیتونین مرتبط با ژن، علاوه بر کنترل جریان خون، در طول حمله‌های میگرنی افزایش می‌یابند. این عامل منجر به فروکش کردن برخی علائم می‌شود.
همچنین بر اساس مطالعه بر روی انسان‌ها، افرادی که از میگرن رنج می‌برند، به سطوح CGRP حساسیت بیشتری دارند و CGRP زیاد در طول چند ساعت، باعث تحریک سردردهای میگرن‌مانند می‌شود. این کار زمینه را برای بررسی انسداد CGRP در قالب روش درمان میگرن فراهم نمود. آنتی بادی‌های مونوکلونال، نوع جدیدی از داروی بزرگ مولکول که CGRP یا گیرنده آن‌را مورد هدف قرار می‌دهند، نخستین درمان برای میگرن در طول چند دهه‌ی اخیر هستند. این آنتی بادی‌های نخستین راهکار پیشگیری از حمله‌های میگرنی نیز محسوب می‌شوند.
نتایج منتشر شده در مجله‌ی New England Journal of Medicine از آزمایش‌های بالینی بزرگ مقیاس نشان می‌دهد که تزریق ماهانه‌ی دارویی به‌نام «erenumab» باعث انسداد CGRP و چسبیدن به گیرنده‌ی آن می‌شود. این دارو وقوع حملات در ۶۰ درصد از افراد را کاهش داده است. مهم‌تر از همه، عوارض چندانی هم نداشت.
اکنون شرکت‌های داروسازی مختلفی تولید داروهای آنتی باید مونوکلونال را در دستور کارشان قرار داده‌اند و در این زمینه وارد رقابت شدیدی شده‌اند. ساخت این داروها، هزینه‌های بسیار زیادی را به همراه دارد. هزینه‌ی درمان هنوز تعیین نشده است، اما پیش‌بینی می‌شود سالانه تا ۸،۵۰۰ دلار هم باشد. با توجه به افزایش رقابت در این حوزه، انتظار داریم این داروها با قیمت مقرون به صرفه‌ای وارد بازار شوند. بیماران امیدوار هستند با شیوه‌ی درمانی جدید، دوباره به زندگی عادی خود بازگردند.
نوشته: کتی لوید
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد