پول چرک کف دست است یا مایه‌ی شادی
مجله علمی ایلیاد - این تحقیق نشان می‌دهد که پول، مردم سراسر جهان را چقدر خوشحال می‌کند. طبق تحقیقات جدید دانشگاه پوردو، در اینکه چه مقدار پول برای خوشحال کردن افراد لازم است و اینکه این مقدار در سراسر جهان متفاوت است، نقطه‌ی بهینه‌ای وجود دارد.
«اندرو تی جب»، نویسنده‌ی اصلی و دانشجوی دکتری در گروه علوم روانشناسی، گفت: «ممکن است مانند آنچه که در تلویزیون می‌بینیم و آنچه که تبلیغات به ما می‌گویند، شگفت‌آور باشد؛ وقتی نشان دهیم که هیچ سقفی در مورد اینکه برای خوشبختی و شادی به چه مقدار پول نیاز است، وجود ندارد. اما اکنون می‌دانیم که آستانه‌هایی برای آن وجود دارد. در این مورد بحث شده است که پول در چه نقطه‌ای دیگر، سطح رفاه ما را تغییر نمی‌دهد. دریافتیم که نقطه‌ی درآمد ایده‌آل برای ارزیابی زندگی ۹۵ هزار دلار و برای رفاه عاطفی ۶۰ هزار دلار است. البته این مقدار برای هر فرد است و برای خانواده‌ها بالاتر خواهد بود.»
رفاه عاطفی، یا احساسات، احساسات روزمره‌ی فرد است، مانند احساس خوشحالی، هیجان، غم و خشم. ارزیابی زندگی، رضایت واقعی از زندگی، ارزیابی کلی از چگونگی انجام دادن امور است و به احتمال زیاد تحت تاثیر اهداف بالاتر و مقایسه با دیگران قرار می‌گیرد. جب گفت: «تنوع‌های قابل ملاحظه‌ای در مناطق جهان وجود داشت و در مناطق ثروتمندتر رضایت بیشتری از زندگی داشتند. شاید به این دلیل که ارزیابی‌ها بیشتر تحت تاثیر استانداردهایی است که افراد با آن خودشان را با دیگر افراد مقایسه می‌کنند.»
حوزه‌ی تخصص جب، روانشناسی صنعتی سازمانی است. نویسنده‌ی ارشد این مقاله، «لوییز تی»، استادیار علوم روانشناسی است. این تحقیق در مجله‌ی in Nature Human Behaviour منتشر شده است.
این تحقیق بر اساس داده‌هایی از نظرسنجی جهانی گالوپ است که نمونه‌ی نظرسنجی نماینده‌ای بیش از ۱.۷ میلیون نفر از ۱۶۴ کشور است و تخمین‌ها بر اساس قدرت خرید و سوالات مربوط به رضایت از زندگی، رفاه و سلامت محاسبه شد. برای گزارش این مطالعه، مقادیر به دلار آمریکا بیان شده است و داده‌ها در سطح فرد است، نه در سطح خانواده.
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد هنگامی که فرد به آستانه برسد، افزایش‌های بیشتر در درآمد با کاهش رضایت از زندگی و کاهش سطح رفاه و سلامت ارتباط دارد. شاید به این دلیل که پول برای رفع نیازهای اولیه، خرید راحتی و تسهیلات و شاید حتی برای بازپرداخت وام مهم است، اما تا حدی. بعد از اینکه نقطه‌ی بهینه برآورده شد، افراد با خواسته‌هایی از قبیل دنبالِ منافع مادی بودن و مشارکت در مقایسه‌های اجتماعی که به‌طور عجیبی سطح رفاه را پایین می‌آورد، تحریک می‌شوند.
جب گفت: «در این نقطه آن‌ها از خودشان می‌پرسند که به‌طور کلی من دارم چیکار می‌کنم؟ و من چگونه با دیگر افراد مقایسه می‌شوم؟ کاهشی اندک، سطح رفاه فرد را به افرادی که درآمدِ کمی کمتر دارند، نزدیک می‌کند، شاید به علت هزینه‌هایی که از بالاترین درآمدها حاصل می‌شود. این یافته‌ها به موضوع گسترده‌تری از پول و شادی در تمام فرهنگ‌ها می‌پردازد. پول فقط بخشی از آن چیزی است که ما را خوشحال می‌کند و ما در مورد محدودیت‌های پول، بیشتر می‌آموزیم.»
نوشته: ScienceDaily
ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: زهرا جهانبانی - مجله علمی ایلیاد