مجله علمی ایلیاد ‌- مطالعه‌ی انجام شده توسط محققان دانشگاه کلرادو بولدر و دانشگاه هایفا، نشان داد که همدردی همسر با شریک زندگی‌اش که شرایط دردناکی را تجربه می‌کند، آرامش بخش خواهد بود و سبب می‌شود که امواج مغزی آن‌ها با هم هماهنگ شود و هر چه که موج‌های مغزی آن‌ها با هم هماهنگ‌تر شود، دردها و رنج‌های‌شان نیز کمتر می‌گردد.

«پائول گلدشتاین»، دارای مدرک فوق دکترا در این زمینه و پژوهشگر آزمایشگاه علوم عصب‌ شناختی و عاطفی در موسسه‌ی CU Boulder، اذعان داشته است: «ما راه‌های زیادی را برای برقراری ارتباط در دنیای مدرن به وجود آورده‌ایم و ارتباطات فیزیکی کمتری داریم. این مقاله نشان دهنده‌ی قدرت و اهمیت تماس انسانی است.»

لذا جدیدترین تحقیقات در حال بررسی پدیده‌ای است که «هماهنگ‌سازی بین فردی» نامیده می‌شود و بر اساس آن، مردم به‌صورت فیزیولوژیکی، رفتارهای افرادی را که در ارتباط با آن‌ها هستند، بازتاب می‌دهند. این اولین بار است که هماهنگ‌سازی موج مغزی در زمینه‌ی درد مورد توجه قرار می‌گیرد و بینش جدیدی در مورد نقش ارتباطات مغز با مغز و تسکین درد و یا التیام، به‌دست می‌آید.

گلدشتاین می‌گوید که به‌صورت ناگهانی متوجه این موضوع شده است؛ در واقع، در طول وضع‌حمل همسرش، وقتی که او دست همسرش را می‌گرفت، دردش کاهش می‌یافت. پس از آن، او تصمیم گرفت این آزمایش را در آزمایشگاه انجام دهد، چرا که می‌خواست به این موضوع پی ببرد که آیا واقعاً می‌توان درد را با لمس کاهش داد و اگر چنین است، چطور؟

او و همکارانش در دانشگاه هایفا، ۲۲ زوج را در رده‌ی سنی ۲۳ تا ۳۲ سال که حداقل برای یک سال با هم بودند، مورد بررسی قرار دادند و آن‌ها را از طریق چندین سناریوی دو دقیقه‌ای در حالی که کلاه‌های «الکتروآنسفالوگرافی» یا همان «EEG» فعالیت مغزی‌شان را اندازه‌گیری می‌کرد، تحلیل نمودند. سناریوها شامل نشستن در کنار یکدیگر بدون لمس؛ نشستن در کنار یکدیگر و گرفتن دست‌های هم و نشستن در اتاق‌های جداگانه بود. سپس سناریوها در شرایطی تکرار شد که زن درد خفیفی را بر روی بازوی خود احساس می‌کرد.

تنها نشستن در کنار یکدیگر، یا بدون لمس، با برخی از سطوح همگام‌سازی موج مغزی و تمرکز توجه همراه بود. اگر زوج‌ها در حالی که زن در حال درد کشیدن بود دست‌های هم را می‌گرفتند، هماهنگی به حداکثر می‌رسید.

علاوه بر این، محققان دریافتند که وقتی زن در حال درد کشیدن بود و مرد نمی‌توانست او را لمس کند، هماهنگی امواج مغزی آن‌ها از بین می‌رفت. این یافته‌ها با یافته‌های مقاله‌ای که قبلاً در این زمینه منتشر شده بود، سازگار است. این مقاله با آزمایشی نشان داد که ضربان قلب و هماهنگی تنفسی هنگامی که مرد نمی-توانست برای تسکین درد، دست همسرش را بگیرد، از بین می‌رفت.

گلدشتاین می‌گوید: «به نظر می‌رسد که درد به‌طور کامل، هماهنگی مغزی بین زوجین را از بین می‌برد و لمس آن‌را باز می‌گرداند. آزمایش‌های بعدی ارزیابی سطح همدلی مرد نشان داد که هر چه مرد دلسوزتر باشد، فعالیت مغزی شریک زندگی‌اش با او همگام‌تر خواهد شد و درد کاهش خواهد یافت.

 

گلدشتاین می‌گوید: «برای پاسخ به این سوال، مطالعات بیشتری نیاز است.» اما او و همکارانش چند توضیح احتمالی را ارائه می‌دهند. لمس دلسوزانه می‌تواند سبب شود که شخص احساس کند درک شده است و این امر به نوبه‌ی خود می‌تواند باعث از بین رفتن درد شود. محققان دریافتند که لمس می‌تواند مرزهای بین فرد و شریک زندگی‌اش را از بین ببرد. گلدشتاین در این خصوص می‌گوید: «قدرت گرفتن دست یکدیگر را دست کم نگیرید. ممکن است شما برای تسکین درد طرف مقابل، با او همدردی کنید، اما بدون گرفتن دست‌هایش، ارتباط به‌طور کامل برقرار نمی‌شود.»

 

نوشته: ScienceDaily
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد

منبع: sciencedaily.com