کشف ردپایی حیرت‌آور از دوران ژوراسیک
مجله علمی ایلیاد – گروهی بین‌المللی متشکل از دیرین‌شناسان دانشگاه ادینبورگ، موزه‌ی استافین و آکادمی علوم چین، ردپاهایی جدید از دایناسوری را در جزیره‌ی اسکی، در کشور اسکاتلند کشف کردند. این ردپاها متعلق به دایناسورهایی عظیم‌الجثه و تقریباً ۱۷۰ میلیون ساله، مربوط به دوره‌ی ژوراسیک میانی است.
در این جزیره، تعداد زیادی ردپای کوچک، متوسط و بزرگ مشاهده شده است که در محیط جزیره به‌خوبی حفظ شده‌اند. احتمال می‌رود که این ردپاهای ۱۵۰ تا ۲۱۳ سانتی‌متری به‌گونه‌های ناشناخته‌ای مربوط هستند که در فهرست دایناسورهای معروف وجود ندارند. علاوه بر این ردپاها، چندین ردپای دایناسور، متعلق به‌گونه‌ی «تروپود» کشف شده است. این ردپاها، نشان می‌دهند که ارتفاع این دایناسورها ۸۲ تا ۲۱۳ سانتی‌متر بوده است که جزء دایناسورهای کوچک تا متوسط محسوب می‌شوند.
دکتر «استیو بروسات» یکی از اعضای این گروه از دانشگاه ادینبورگ گفت: «ما این جزیره را کاملاً بررسی کرده‌ایم و ردپاهای زیادی را در آن یافته‌ایم.» در این محوطه دو نوع دایناسور کشف شده است. یکی پسرعموی دایناسورهای گردن‌دراز «Brontosaurus» و دیگری عموزاده‌ی دایناسورهای تیزدندان «Tyrannosaurus rex» که رد اطراف آب‌های کم‌عمق می‌زیسته‌اند. این دایناسورها، زمانی که آب‌و‌هوای اسکاتلند گرم‌تر بوده، به این سمت حرکت کرده و این منطقه را تصرف کرده‌اند.
این یافته در سطح جهانی ارزشمند است، زیرا نمونه‌های فسیلی بسیار اندکی از دوران ژوراسیک میانی در محوطه‌های باستانی مختلف کشف شده است. «پاگی دپولو» از اعضای این تیم گفت: «این ردپاها بر روی سنگ‌هایی یافت شدند که کمی قدیمی‌تر از سنگ‌های جزیره‌ی «دانتام» بود که ردپاهایی مشابه بر روی آن‌ها کشف شده بود و قدمت حضور این دایناسورها را بیشتر از چیزی که پیش‌تر فکر می‌کردیم، نشان می‌دهد. این محوطه‌ی باستانی، منطقه‌ای مهم برای ما است، چرا که تصویری از دایناسورهای دوره‌ی ژوراسیک میانی را به ما نشان می‌دهد.»
محققان در این محوطه، ۵۰ ردپا را شناسایی، عکس‌برداری و تجزیه و تحلیل کردند. به‌دلیل قدمت طولانی و فرسایش‌های اقلیمی و هوازدگی، مطالعه بر روی این ردپاها برای محققان، دشوار بود. به‌رغم این مشکلات، این گروه، دو مسیر مهاجرت دایناسورها را نیز کشف کرد.
نتایج این تحقیق در مجله‌ی اسکاتلندی Geology منتشر شد.
نوشته: SciNews
ترجمه: علی عمانی – مجله علمی ایلیاد
ترجمه: علی عمانی – مجله علمی ایلیاد