مژده به بیماران کلیوی؛ منتظر دیالیزی راحت‌تر باشید!
مجله علمی ایلیاد - انتظار کشیدن برای بیماران کلیوی که نیازمند پیوند کلیه هستند، اغلب طولانی و دردناک است و می‌تواند منجر به دیالیز هفتگی شود که ناراحت‌کننده و پُرهزینه و رنج‌آور خواهد بود. اما گویا دستگاهی جدید به بدن بیماران کمک می‌کند تا رگ‌های جدیدی را تولید کند. این دستگاه، فیلتر کردن خون را تسهیل کرده و می‌تواند زندگی را برای کسانی که باید این وضعیت را چند روز و یا چندین سال تحمل کنند، دلپذیرتر سازد.
هنگامی که کلیه‌ها در حال از بین رفتن باشند، خون را از ناخالصی‌هایی که بدن در حالت معمولی آن‌ها را از طریق ادرار دفع می‌کند، پاک نخواهند کرد. اگر چه بیماری کلیوی در اغلب اوقات، دارای علائم اندکی است، اما در صورتی که پزشکان، به موقع وارد عمل نشوند و از دستگاهی که به‌عنوان دیالیز شناخته شده، برای انجام فعالیت‌های کلیوی در خارج از بدن استفاده نکنند، منجر به مرگ خواهد شد.
در طی دیالیز، خون بیماران از طریق یک‌سری مجاری و لوله‌ها از بدن بیرون کشیده شده و وارد دستگاه می‌شود، و پس از پاکسازی، مجدداً به بدن باز گردانده می‌شود. تنها مزیت این روند خسته‌کننده این است که بیماران مبتلا را زنده نگه می‌دارد تا در انتظار پیوند کلیه باشند. با این حال، برخی عوارض جانبی جدی، از جمله آسیب به رگ‌ها را در پی خواهد داشت.
استفاده کنندگان دائمی از دیالیز، لوله‌ای پلاستیکی را در داخل بازوی خود جایگذاری می‌کنند که روند انتقال و تزریق خون را تسهیل می‌کند، زیرا اگر رگ‌های انسان به صورت هفتگی، به‌منظور تزریق خون مورد استفاده قرار گیرند، آسیب خواهند دید. لذا این لوله‌های کوچک پلاستیکی، نه تنها از رگ‌ها محافظت می‌کنند، بلکه روند استخراج خون از بدن را نیز تسهیل می‌کنند.
با این حال، مدیر عامل شرکت آدیتلیس، در این خصوص می‌گوید: «هنگامی که ایمپلنت‌های پلاستیکی در بدن جایگذاری شوند، به راحتی مسدود می‌شوند.» تحقیقات شرکت او نشان می‌دهد که این انسداد در ۵۰ درصد از بیماران در همان سال اول درمان، رخ می‌دهد. به همین دلیل، آدیتلیس در نظر دارد تا با کمک به رشد رگ‌های خونی که به راحتی به دستگاه متصل می‌شوند، بیماران را برای مقابله با دوره‌های طولانی مدت دیالیز تجهیز کند.
دانشمندان این شرکت در نظر دارند تا این کار را با نصب ایمپلنت توخالی مصنوعی به رگ بیمار انجام دهند. با گذشت زمان، این رگ‌های پلیمری از رشد بافت‌های جدیدی که در اطراف آن‌ها شکل می‌گیرند، حمایت می‌کنند. در حالی که ایمپلنت به آرامی در بدن حل شده و از بین می‌رود، رگ‌های جدیدِ رشد‌یافته آمادگی لازم را برای اتصال به لوله‌ی دیالیز خواهند داشت. در مقایسه با ایمپلنت پلاستیکی که به‌طور دائمی در بازو قرار دارد، ایجاد رگ طبیعی برای اتصال با دستگاه، بیماران را از قرار گرفتن در معرض عفونت‌هایی که در این روش بسیار رایج هستند، محافظت می‌کند.
در این راستا شرکت آدیتلیس قصد دارد، ترکیبی از فناوری‌های پیشرفته‌ی پزشکیِ مبتنی بر روند بازسازی بافت‌های درونی را که توسط شرکتی به‌نام «سلتیز» معرفی شده مورد استفاده قرار دهد. در حالی که شرکت سلتیز، غالباً بر اصلاح دریچه‌های قلب تمرکز دارد، دانشمندان شرکت آدیتلیس در حال کار بر روی رگ‌های خونی هستند. البته این ایده هنوز در مراحل اولیه خود است و تا زمانی که وارد بازار شود، راه زیادی را در پیش دارد. با این حال و با توجه به اینکه از هر سه بزرگسال آمریکایی، یکی در معرض ابتلا به بیماری‌های کلیوی قرار دارد، هر گونه درمانی که بتواند زندگی راحتی را برای فرد رقم بزند، تاثیر عظیمی بر این عرصه خواهد داشت.
نوشته: لو دل بلو
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد