خطری که سلامت همه‌ی انسان‌‌ها را تهدید می‌کند!
مجله علمی ایلیاد - محققان گزارش داده‌اند که حتی اگر چاق نباشید، باز هم چربی بیش از حدِ اطراف شکم، ممکن است به سلامتی شما آسیب برساند. دکتر «مدینا انجوزا»، نویسنده‌ی این مطالعه و عضو بخش قلب و عروق درمانگاه مایو در روچسترمین، در این رابطه گفت: «احتمال بیشتری وجود دارد که افرادی با وزن طبیعی و شکم بزرگ نسبت به افرادی که دارای شکم بزرگی نیستند، اما بر اساس شاخص توده بدنی، چاق محسوب می‌شوند به بیماری‌های قلبی مبتلا گردند.»
در این مطالعه، ۱،۷۰۰ نفر که در زمان ثبت‌نام، دارای ۴۵ سال سن یا بیشتر بودند، مورد بررسی قرار گرفتند و این مطالعه از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ به طول انجامید. کسانی که بر اساس برآورد نسبت کل چربی بدن به قد و وزن یا همان «BMI»، دارای شاخص توده‌ی بدنی طبیعی مناسب هستند، اما مقادیر چربی زیادی در اطراف شکم خود دارند، تقریباً دو برابر بیشتر از افراد فاقد شکم بزرگ، به حمله قلبی مبتلا می‌شوند، تحت عمل جراحی باز نمودن شریان‌های مسدود قرار می‌گیرند یا بر اثر مشکلات قلبی در طول دوره‌ی پیگیری خواهند مُرد.
این یافته‌ها به‌تازگی در انجمن قلب‌شناسی اروپا که در اسلوونی برگزار شد، ارائه گردید. تحقیقات ارائه شده در این جلسات ابتدا مورد بحث قرار می‌گیرند تا پس از آن در مجله‌ی مخصوص انجمن منتشر گردند. مدینا اینجوزا در نشست خبری این کنفرانس توضیح داد: «معمولاً شکم اولین نقطه‌ای در بدن است که چربی‌ها در آن انباشته می‌شوند، بنابراین افرادی که از لحاظ شاخص توده‌ی بدنی، اضافه وزن دارند، اما فاقد چربی اضافی در این نقطه از بدن‌شان هستند، به احتمال زیاد دارای عضلات بیشتری خواهند بود که قطعاً برای سلامتی‌شان مفید است.»
عضله مانند انبار متابولیک است و به کاهش چربی بدن و چربی موجود در خون کمک می‌کند. او در ادامه‌ی سخنانش افزود: «اگر چربی دور شکم دارید و مقدار این چربی بیشتر از میزان پیش‌بینی شده‌ی BMI شما است، باید به دکتر خود مراجعه کنید تا سلامتی قلب و عروق و نحوه‌ی انباشته شدن این چربی در بدن‌تان ارزیابی شود.»
اما اگر دچار چاقی مرکزی هستید و شکم بزرگی دارید، هدف شما باید کاهش سایز دور کمرتان باشد نه کاهش وزن‌تان. مدینا اینجوزا پیشنهاداتی را ارائه کرد که به گفته‌ی وی به کوچک کردن شکم کمک می‌کنند. او گفت: «ورزش بیشتر، کاهش زمان بی‌تحرکی از طریق بالا رفتن از پله‌ها و یا یک ایستگاه جلوتر پیاده شدن از قطار و پیاده‌روی مضاعف، افزایش توده‌ی عضلانی خود با تمرین‌های قدرتی و مقاومتی و کاهش مصرف کربوهیدرات‌های تصفیه شده به شما کمک خواهند کرد تا شکم کوچک‌تری داشته باشید.»
وی افزود که پزشکان نباید فرض کنند افرادی که دارای شاخص توده‌ی بدنی طبیعی هستند در معرض خطر مشکلات قلبی قرار ندارند. مطالعه‌ی ما نشان می‌دهد که پزشکان برای داشتن درک بهتری از اینکه بیمار در معرض خطر ابتلا به مشکلات قلبی قرار دارد یا خیر، باید میزان چاقی مرکزی یا همان چربی شکمی او را اندازه‌گیری کنند.
نوشته: HealthDay News
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد