فوران‌های آتشفشان هاوایی خطرناک‌تر می‌شوند!
.JPG)
مجله علمی ایلیاد - متخصصی هشدار داده‌اند؛ فوران آتشفشان «کیلائو» واقع در هاوایی می تواند منجر به مشکلات تنفسی و دیگر مشکلات سلامت برای ساکنین جزیره‌ی بزرگ هاوایی شود. دانشمند متخصص جو، در دانشگاه آلبانی نیویورک معتقد است، ساکنین منطقه علاوه بر احتمال مواجهه با جریان‌های ویرانگر لاوا، در معرض مقادیر بالایی از دود و خاکستر آتشفشانی سمی قرار خواهند داشت.
«سارا لو» در نشست خبری دانشگاه اعلام کرد: «دود آتشفشان در جو منتقل و پخش می‌شود. به طور کلی ذرات بزرگتر به منشاء آتشفشان نزدیک هستند و ذرات کوچک‌تر به فواصل دورتری پخش شده و انتقال می‌یابند.»
وی اضافه کرد، دود آتشفشان حاوی گاز دی‌اکسیدسولفور، مواد بسیار ریز و دیگر گازها و مواد سمی است که برای سلامت انسان‌ها و گیاهان مضر است. بر طبق گزارش مرکز خدمات پارک ملی نیویورک، فوران ماه جاری مقادیر بالا و بسیار خطرناکی دی‌اکسیدسولفور تولید کرده است که بر پوست انسان آثار بدی داشته و باعث التهاب چشم، بینی، گلو و ریه می‌شود.
محققین همچنین اعلام کردند، دی‌اکسیدسولفور می‌تواند با دیگر مواد شیمیایی موجود در اتمسفر ترکیب شده و به ذرات ریزی منتقل شده و وارد ریه‌ی انسان شوند. اهمیت موضوع برای کودکان، سالمندان و بیماران ریوی بسیار بیشتر خواهد بود. همچنین ورزشکاران و افرادی که فعالیت‌های بدنی بیشتری دارند، در خطر بیشتری قرار دارند، چرا که در نفس‌های عمیق خود این آلودگی‌ها را وارد ریه‌ی خود می‌کنند.
آتشفشان کیلائو، در میان پنج آتشفشان جزیره‌ی بزرگ، فعال‌ترین آتشفشان محسوب می‌شود. در تاریخ ۱۶ مِی ۲۰۱۸، هشدار قرمزی اعلام شد و از آن زمان، دو جریان لاوا به اقیانوس آرام رسیده است. متخصصان معتقد هستند اینکه تهدید فوق تا کی ادامه خواهد یافت، به شرایط آب و هوایی و فعالیت آتشفشان بستگی دارد. لو می‌گوید: «هر چه گدازه‌های پرتابی فوران آتشفشان تا ارتفاع بیشتری بالا بروند، اثرات آن‌ها برای مدت طولانی‌تری در جو باقی می‌مانند.»
خاکستر آتشفشانی می‌تواند عملکرد موتور هواپیماها را دچار اخلال نماید. محققان دانشگاه هاوایی و آزمایشگاه تحقیقاتی جوی در نشست خبری اعلام داشتند که در تلاش هستند، میزان خاکستر موجود را مورد بررسی قرار داده و از این طریق امنیت پروازها را تامین نمایند.
لو گفت: «الگوهای باد و فوران‌های دیگر از عواملی هستند که می‌توانند بر چگالی خاکستر آتشفشانی در جو موثر باشند، ولی بیشتر این خاکسترها با گذشت روزها و هفته‌ها از هوا زدوده می‌شوند. دی‌اکسیدسولفور می‌تواند تاثیر منفی گاز گلخانه‌ای دی‌اکسیدکربن را داشته و باعث جلوگیری از گرمایش زمین شود.»
وی اضافه کرد: «مثالی که در این مورد می‌توان مطرح کرد، فوران کوه «پیناتوبو» در سال ۱۹۹۱ است. پراکندگی افشانه‌ها در حجم زیاد از این کوه، منجر به میزان قابل توجه خنک شدن سطح کره‌ی زمین شد که تا دو الی سه سال بعد از فوران، به طول انجامید.»
نوشته: HealthDay News
ترجمه: مریم رفیعی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: مریم رفیعی - مجله علمی ایلیاد