تقویت مهارت speaking در آزمون IELTS

مجله موفقیت ایلیاد - مهارت گفتاری یا speaking آیلتس معمولاً یکی از سخت‌ترین مهارت‌ها برای متقاضیان ایرانی است. طبق تجربه‌، دانشجویان فارسی‌زبان در این بخش و در بخش مهارت رایتینگ بیشترین ضعف را دارند. از بین چهار مهارت آزمون آیلتس دو مهارت ریدینگ و لیسنینگ در زمره‌ی مهارت‌های receptive یا دریافتی و مهارت‌های رایتینگ و اسپیکینگ در زمره‌ی مهارت‌هایproductive  یا تولیدی قرار دارند. نمره‌دهی به مهارت‌های دریافتی به تعداد پاسخ‌های درست داوطلب بستگی دارد و طبق جدول اسکورینگ آیلتس تعداد پاسخ‌های درست داوطلب محاسبه می‌شود. اما برای مهارت‌های تولیدی معیار نسبتاً پیچیده‌تری وجود دارد. برای این دو مهارت داوطلب آزمون آیلتس باید از نوع نمره‌دهی اگزمینرهای آزمون اطلاع داشته باشد تا از تمام ظرفیت‌های زبانی‌اش براساس این معیار‌ها حداکثر استفاده را بکند.

در این بخش از داوطلب انتظار می‌رود که واژه‌های انگلیسی را به درستی تلفظ کند. منظور از تلفظ صحیح داشتن لهجه یا اکسنت نیست. داشتن لهجه در آزمون آیلتس لزوماً معیاری برای نمره‌دهی نیست، بنابراین داوطلب زمانی می‌تواند بابت یک چهارم نمره‌ی اسپیکینگ خود مطمئن باشد که به لحاظ تلفظ واژگان در سطح مناسبی باشد.

در این بخش داوطلب باید بتواند در بیان ایده‌های ذهنی خود نظام فکری و کلامی موثری داشته باشد و دچار پراکنده‌گویی نشود. داوطلب در بین مکالمه باید بتواند بدون مکث‌های طولانی صحبت کند. مکث‌ها زمانی سبب کسر نمره از داوطلب می‌شوند که برای پیدا کردن یک کلمه یا ساختار مناسب باشند نه برای پیدا کردن ایده. زیرا به هر حال هر کسی برای پاسخ دادن به هر پرسشی نیازی به کمی اندیشیدن دارد. تنوع ساختارهای گرامری و دایره‌ی لغات غنی نیز از جمله مواردی هستند که توجه ممتحن را جلب می‌کنند و داوطلب باید بتواند نهایت تلاش خود را در به رخ کشیدن دانش زبانی‌اش داشته باشد.

داوطلب آزمون آیلتس باید به تمام این آیتم‌ها اشراف داشته باشد و با آگاهی نسبت به هرکدام از این معیارها در جهت افزایش نمره‌ی خود در مهارت اسپیکینگ اقدام کند. این مسئله در رابطه با دایره لغات و واژگان نیز صدق می‌کند. امتحان آیلتس محلی است برای به رخ کشیدن لغاتی که داوطلب یاد گرفته است. بنابراین از استفاده درست و به جای آنان نترسید و اگر از کاربرد کلمه یا عبارتی چندان مطمئن نیستید بهتر است ریسک نکنید و از به کار بردن آنان بپرهیزید.

همان‌گونه که بیان شد یکی از موارد بسیار مهمی که توسط ممتحنین در حین آزمون مورد توجه و ارزیابی قرار می‌گیرد سلیس و روان صحبت کردن است. مسلماً اولین معیار و ملاک برای خوب صحبت کردن تپق نزدن و روان صحبت کردن است. روان صحبت کردن به این معناست که شما بتوانید بدون مکث و پشت سر هم همان‌گونه که به زبان مادری صحبت می‌کنید حرف بزنید.

مکث در بین مکالمه برای بیشتر داوطلبان پیش می‌آید. به دلیل اینکه به دنبال کلمه و عبارت مناسب می‌گردند تا ایده و احساس خود را بیان کنند. یا حتی گاه این درنگ ناشی از استرس و اضطراب است و مسلماً نتیجه‌ی چندان مثبتی بر آزمون نخواهد گذاشت. (خونسردی بیش از حد نیز باعث می‌شود نتوانید حداکثر توانایی خود را  به نمایش بگذارید). هر اندازه به لحاظ گرامر و دایره‌ی لغات غنی‌تر باشید به همان نسبت روان‌تر صحبت خواهید کرد. اکثر افرادی که نمره‌ی ۸ یا بالاتر را در آزمون کسب می‌کنند به لحاظ واژگان و سطح گرامر به اندازه‌ی بومی‌ها یا نزدیک به آن‌ها هستند.

وقتی فردی به زبان مادری صحبت می‌کند می‌تواند در مورد یک موضوع طولانی مدت صحبت کند. بنابراین کسی که به لحاظ گفتاری در زبان انگلیسی دچار ضعف است نمی‌تواند طولانی مدت صحبت کند. زیرا نمی‌تواند به بیان تمام جزییات از یک واقعه بپردازد. در آزمون آیلتس افرادی که نمره‌های بالاتری گرفته‌اند کسانی هستند که پاسخ‌های طولانی‌تری به پرسش‌ها داده‌اند. طولانی مدت صحبت کردن دانش زبانی شما را بیشتر در معرض نمایش ممتحن قرار می‌دهد و وی را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد. البته توجه به این نکته نیز مهم است که نظم و سازماندهی شده صحبت کنید و زیاد به حاشیه نروید.

تکرار در روند آزمون آیلتس نوعی امتیاز منفی تلقی می‌شود.

برای دریافت نمرات بالا درآزمون آیلتس روان صحبت کنید و تا آن‌جا که ممکن است از خود تصحیحی بپرهیزید. البته اشتباه در حین مکالمه طبیعی است و حتی در حین صحبت به زبان مادری نیز این اتفاق می‌افتد. اگر در حین صحبت متوجه اشتباه خود شدید آن را نادیده نگیرید، مکث کنید و به تصحیح اشتباه خود بپردازید. اگر داوطلب نداند چگونه اشتباه خود را تصحیح کند ممکن است ممتحن ابتدا اشتباه وی را تپق در نظر بگیرید. اما اگر شما به اشتباه آن را تصحیح کنید اشتباه شما بزرگتر جلوه خواهد کرد.

همه افراد در حین صحبت کردن کم و بیش دچار اشتباهات گرامری هستند. به دلیل اینکه ما زمان نوشتن بیشتر از زمان صحبت کردن به نکات گرامری توجه می‌کنیم. تعداد زیادی از انگلیسی زبانان نیز هنگام صحبت کردن ساختارهای دستوری را رعایت نمی‌کنند. اما برای افرادی که می‌خواهند در آزمون آیلتس نمره‌ی ۸ یا بالاتر بگیرند باید صحیح و به دور از خطا حتی خطاهایی که انگلیسی زبانان هم به آنان دچار می‌شوند صحبت کنند.

بسیاری از افراد گمان می‌کنند برای گرفتن نمره‌ای بالا در آزمون آیلتس باید از ساختارهای فوق پیچیده استفاده کرد. این باور اشتباهی است، البته منظور استفاده از جملات سه چهارکلمه‌ای نیست بلکه به این مفهوم است که با جملات ساده هم امکان دریافت نمرات خوب در بخش مهارت اسپیکینگ آیلتس وجود دارد. البته به این شرط که پاسخ‌ها ساختارهای درستی داشته باشند و واضح و مرتبط با سوال باشند. بنابراین قابل فهم بودن و کامل بودن پاسخ‌ها بیش از پیچیدگی جملات حائز اهمیت هستند.

هر چه در حین انجام آزمون اضطراب بیشتری داشته باشید امکان روان صحبت کردن برای شما سخت‌تر خواهد شد. برای اخذ نمره بالا ممکن است به کارگیری طیف وسیعی از کلمات و ساختارهای گرامری کمی دشوار به نظر برسد اما نیاز است که بتوانید ذهن خود را کنترل کنید و به خود یادآور شوید که شما می‌توانید.

اگر برای نخستین بار است که قصد شرکت در این آزمون بین‌المللی را دارید بهتر است ابتدا با ساختار بخش اسپیکینگ آشنا شوید. دانستن چگونگی انجام این آزمون نیمی از کار است. هنگامی که شما بدانید چه سوالات و قسمت‌هایی را در پیش رو دارید سریع‌تر و آسان‌تر به پرسش‌ها پاسخ می‌دهید و  در نتیجه نمره و امتیاز خود را ارتقا می‌دهید. سوالاتی که نیاز است پاسخ آن‌ها را بدانید شامل موارد زیر است:
ـ مدت زمان تست اسپیکینگ چقدر است؟
ـ امتحان اسپیکینگ از چند بخش تشکیل شده است؟
ـ هر بخش متشکل از چه سولاتی است؟
ـ کدام قسمت‌ها از دانش زبان من مورد سنجش قرار می‌گیرد؟
ـ چه فردی به عملکرد من در مکالمه نمره می‌دهد؟ ممتحن یا فرد دیگر؟

در ابتدای شروع آزمون به سوالات به صورت ساده و کوتاه پاسخ دهید. نیازی نیست پاسخ خود را زیاد توسعه دهید صبور باشید و زمانی که سوالاتی در مورد شهر خود، شغل، دوران مدرسه و ... از شما پرسیده شد بر گسترده‌تر کردن پاسخ‌های خود بیافزایید. دقت کنید پاسخ‌هایتان مرتبط با سوال باشد و هر چیزی را که به ذهنتان خطور کرد بیان نکنید. این کار بر نمره‌ی اسپیکینگ شما تاثیرگذار است. گاه آزمون‌دهندگان از موضوع اصلی دور و به حاشیه می‌روند، از انجام این کار بپرهیزید.

گاهی اوقات ممتحن در واکنش به پاسخ‌های کوتاه سوال چرا می‌پرسد. این به این دلیل است که شما بیشتر صحبت کنید تا ممتحن بتواند  دقیق‌تر سطح زبان شما را ارزیابی کند. اگر ممتحن احساس کند ناچار است مدام برای شنیدن پاسخ‌های طولانی‌تر از شما چرا بپرسد احتمال کسر نمره به دلیل پایین بودن کیفیت صحبت کردن وجود دارد. برای نمره‌ی ۶ آیلتس نیاز است که شرکت‌کنندگان به صورت بلند و طولانی صحبت کنند. بنابراین ارائه‌ی پاسخ‌های کوتاه و یک یا دو کلمه‌ای کافی نیست. اگر به سوالات کوتاه جواب دهید ممتحن مجدداً از شما سوال می‌پرسد. از طرف دیگر چندان نگران پاسخ‌های خود نباشید علت چرا پرسیدن‌های زیاد ممتحن به این دلیل است که این کار شغل آن‌هاست که شما را در حال صحبت کردن نگه دارند.

ـ هفته‌ای یک‌بار با دوستان خود که تصمیم به شرکت در آزمون آیلتس دارند دیدار داشته باشید.
ـ در یک گروه آنلاین عضو شوید و هفته‌ای دوسه بار در آن شرکت کنید.
ـ لیستی از موضوعاتspeaking  مربوط به آزمون آیلتس را فراهم و هر روز در مورد هر کدام از موضوعات یکی دو دقیقه‌ای صحبت کنید.
ـ با دوستان خود آزمون‌های آیلتس را بررسی کنید، یک نفر در نقش ممتحن و دیگری شرکت‌کننده باشد سپس جایگزین یکدیگر شوید.
ـ بخش دوم آزمون‌های speaking را انجام دهید و صدای خود را ضبط کنید بارها گوش کنید و اشکالات خود را رفع کنید.
ـ روی تلفظ واژه‌ها کار کنید، بهترین مکان برای این کار روبروی یک آینه است مواردی که اشکال دارید را تمرین کنید.
ـ در حالیکه به نمونه سوالاتspeaking  پاسخ می‌دهید از خود فیلم بگیرید تا ببینید چگونه به نظر می‌رسید.
ـ نرم افزارها و سایت‌هایی را برای بررسی تلفظ کلمات بیابید.