بهترین کشورها برای تحصیل در رشته‌ی فیزیک کدامند؟

مجله موفقیت ایلیاد - بی شک علم فیزیک به عنوان یکی از علوم پایه از جایگاه ویژه و منحصر به فردی برخوردار است. تحصیل در این رشته سبب تقویت توانمندی‌های بسیاری در عرصه‌های مختلف نظیر توانایی انجام تحقیقات دولتی، کاربردهای پزشکی علم فیزیک، کاربردهای صنعتی علم فیزیک، نجوم و موارد دیگر در دانشجویان این رشته می‌شود. فیزیکدانان بسیاری از پروژه‌های دور از ذهن انسان‌ها از مریخ نوردی تا تلسکوپ فضایی هابل را هدایت و طراحی می‌کنند و اکثر دولت‌ها منابع مالی بسیاری را برای کسب اعتبار از طریق موفقیت در این علم صرف می‌کنند.   

دانشگاه ماساچوست با برخورداری از مراکز تحقیقاتی زیر به ارائه‌ی رشته‌ی تحصیلی فیزیک می‌پردازد.
ـ آزمایشگاه تحقیقات الکترونیک
ـ موسسه‌ی کاولی برای اخترفیزیک و تحقیقات فضایی
ـ مرکز علوم و همجوشی پلاسما
ـ رصد خانه‌ی موج گرانشی تداخل سنج لیزری
ـ رصد خانه‌ی رادیو Haystack

بخش فیزیک دانشگاه هاروارد ارائه دهنده‌ی برترین برنامه‌های فیزیک از سال ۱۶۴۲ تاکنون بوده است. این دانشگاه شامل قدیمی‌ترین آزمایشگاه فیزیک ( آزمایشگاه جفرسون ) در ایالت متحده‌ی آمریکا می‌باشد. اعضای این دانشگاه به دلیل فعالیت در مباحثی نظیر فیزیک فشار بالا، توسعه‌ی روش‌های جدید برای اندازه‌گیری دقت مغناطیسی هسته‌ای، اختراع روش میدان‌های نوسانی جدا شده و موارد دیگر شناخته شده می‌باشند. تاکنون۱۰ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل از فارغ التحصیلان این دانشگاه بوده‌اند.
این دانشگاه دربردارنده‌ی هشت مرکز بزرگ تحقیقاتی است که عبارت هستند از:
ـ مرکز اتم‌های فوق سرد
ـ مرکز سیستم‌های مقیاس نانو
ـ مرکز اخترفیزیک هاروارد- اسمیتسونیان
ـ موسسه‌ی فیزیک نظری اتمی، مولکولی و نوری
ـ آزمایشگاه فیزیک ذرات و کیهان شناسی
ـ مرکز علوم و مهندسی تحقیقات مواد معدنی
ـ موسسه‌ی رولند
همچنین اساتید و دانشجویان این دانشگاه روابط تحقیقاتی گسترده‌ای با سایر آزمایشگاه‌های فعال و معتبر این کشور دارند. این آزمایشگاه‌ها شامل:
ـ آزمایشگاه ملی شتاب دهنده‌ی فرمی
ـ CERN
ـ آزمایشگاه سینکروترون کرنل ویلسون
ـ مرکز شتاب دهنده‌ی خطی استنفورد
ـ آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور
ـ معادن سودان در شمال مینه سوتا
ـ انستیتوی ملی استاندارد و فناوری

گروه فیزیک دانشگاه استنفورد اولین گروهی بود که پس از تأسیس دانشگاه در سال ۱۸۹۱ افتتاح شد. فلیکس بلوچ فیزیکدان سوئیسی در سال ۱۹۳۴ کار خود را در این دانشگاه آغاز کرد. وی نظریه‌های خود را در زمینه‌های انتقال الکترون، فرومغناطیس و کشف امواج چرخشی ارائه داد. فیزیکدانان این دانشگاه اخیراً نقش اساسی در نظارت و تجزیه و تحلیل درخشان‌ترین انفجار اشعه‌ی گاما که تاکنون اندازه‌گیری شده را داشته‌اند. این دانشگاه با ارائه‌ی برخی از بهترین برنامه‌های فیزیک در ایالت متحده‌ی آمریکا رکورددار سه مرحله متوالی دریافت جایزه‌ی نوبل در سال‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۸ می‌باشد. به طور کلی ۱۸ دریافت کننده‌ی جایزه‌ی نوبل با این دانشگاه در ارتباط و از فارغ التحصیلان این دانشگاه بوده اند.
مراکز تحقیقاتی وابسته به گروه فیزیک دانشگاه استنفورد شامل:  
ـ آزمایشگاه Geballe برای مواد پیشرفته
ـ آزمایشگاه L.Ginzton
ـ Picosecond Free Electron Laser Center
ـ آزمایشگاه فیزیک تجربی W.W. Hansen
ـ موسسه‌ی اختر فیزیک و کیهان شناسی ذرات کاولی
ـ موسسه‌ی PULSE برای علوم انرژی فوق سریع
ـ موسسه‌ی علوم مواد و انرژی
ـ موسسه‌ی فیزیک نظری

گروه فیزیک این دانشگاه در کالج ادبیات و علوم به فعالیت می‌پردازد. یک سوم برندگان جایزه نوبل از دانشجویان و اساتید گروه فیزیک دانشگاه برکلی بوده‌اند و این تعداد دریافت‌کننده نوبل برای یک دانشگاه بی‌‌نظیر و بیانگر سطح علمی بسیار بالای این دانشگاه می‌باشد. دستاوردهای ارزشمند اعضای حال و گذشته گروه فیزیک این دانشگاه شامل اختراع سیکلوترون، اختراع محفظه‌ی حباب و کشف انبساط شتابان جهان می‌باشد. برخلاف سایر دانشگاه‌ها دانشجویان دانشگاه برکلی برای دریافت مدرک دکترای خود ملزم به ارائه‌ی پایان نامه و دفاع نیستند و باید بتوانند مهارت‌های تحقیقاتی موثر خود را به شیوه‌های دیگری برای اساتید به اثبات برسانند. موضوعات تحقیقاتی طیف کاملی از فیزیک نظری و تجربی را شامل می‌شود.
این تحقیقات به طور کلی در زمینه‌های زیر صورت می‌پذیرد:
ـ اختر فیزیک و کیهان‌شناسی
ـ فیزیک مولکولی و نوری
ـ ماده‌ی چگال
ـ ذرات و زمینه‌های ابتدایی
ـ همجوشی و پلاسما
ـ فیزیک دمای پایین
بخش فیزیک دانشگاه برکلی با آزمایشگاه ملی لارنس برکلی، موسسه‌ی طراحی مولکولی و آزمایشگاه علوم فضایی همکاری‌های تحقیقاتی دارد. دانشجویان در این دانشگاه به هشت کتابخانه‌ی علمی بزرگ دسترسی دارند.

دانشگاه کالتک موسسه‌ی تحقیقاتی شناخته شده در سطح جهان است که بودجه‌ای بالغ بر ۵/۲ میلیارد دلار جهت انجام پروژه‌های آزمایشگاهی برجسته، حضور اساتید مجرب و معتبر و ارائه‌ی کلاس‌های مختلف با کیفیت بالا را به خود اختصاص داده است. انستیتوی اطلاعات و مواد کوانتومی، مرکز کیهان شناسی نظری و فیزیک مور و همچنین موسسه‌ی فیزیک نظری والتر بورک از مراکز تحقیقاتی و موسسات مرتبط با این دانشگاه می‌باشند. مباحث مورد مطالعه در بخش فیزیک این دانشگاه در هر دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد شامل فیزیک ذرات ابتدایی تجربی، نجوم موج گرانشی، اختر فیزیک مشاهده‌ای و فیزیک ماده متراکم می‌باشد. دانشجویان و اساتید رشته‌ی فیزیک این دانشگاه جهت گذراندن برنامه‌ی تحصیلات تکمیلی با اساتید و دانشجویان رشته‌های دیگر نظیر علوم سیاره‌ای، شیمی و مهندسی همکاری دارند.

تاریخچه‌ی گروه فیزیک دانشگاه پرینستون به ورود پروفسور جوزف هنری کارشناس فلسفه‌ی طبیعی در سال ۱۸۳۲ برمی‌گردد. رشته‌ی فیزیک حول محور تحقیق درباره‌ی فیزیک هسته‌ای تحت هدایت میلتون ج وایت در دهه‌ی ۱۹۳۰ در این دانشگاه گسترش یافت. در آن دوران دانشگاه پرینستون یک سیکلوترون را در آزمایشگاه پالیمر خود ساخت. بیش از ده عضو هیئت علمی و دانشجویان مرتبط با این دانشگاه تاکنون موفق به دریافت جایزه‌ی نوبل شده‌اند. این افراد در بخشی از پروژه‌های تحقیقاتی کشف یا پراش الکترون توسط کریستال‌ها، کشف شکل جدیدی از مایع کوانتوم با تحریکات کسری و کشف‌های مربوط به ساختار نوکلئون‌ها با استفاده ازپراکندگی الکترون بوده‌اند. برنامه‌ی فیزیک پزشکی نیز از دیگر برنامه‌های تحصیلی این دانشگاه می‌باشد. بخش فیزیک این دانشگاه با سایر بخش‌های دانشگاه از جمله علوم اختر فیزیک، ریاضیات و زیست شناسی مولکولی نیز روابط تحقیقاتی گسترده‌ای دارد. این دانشگاه با انستیتوی مطالعات پیشرفته، PRISM،PPPL و موسسه‌ی لوئیس ـ سیگلر برای ژنومیک تلفیقی همکاری می‌کند.

دانشگاه فنی مونیخ به ارائه‌ی مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته‌ی فیزیک می‌‌پردازد. اعضای هیئت علمی این دانشگاه در مباحثی نظیر بیوفیزیک، فناوری نانو، کیهان شناسی، مواد جدید، فیزیک ماده چگال و فیزیک هسته‌ای دارای تخصص هستند. این دانشگاه علاوه بر برخورداری از چندین جایزه‌ی نوبل، چهار جایزه‌ی لایب نتیس و ۱۷ کمک هزینه از شورای تحقیقات اروپا را به خود اختصاص داده است. این دانشگاه شامل گروه‌های تحقیقاتی است که مناطقی مانند ماده تاریک، فیزیک سیستم‌های بیولوژیکی مصنوعی، پراکندگی نوترون، مواد عملکردی و فیزیک پزشکی را کشف می‌کنند. دانشجویان بخش فیزیک دانشگاه مونیخ از سطح بالایی از امکانات مانند سریع‌ترین ابر رایانه‌ها، یک شتاب دهنده پشت سر هم و موسسات تحقیقاتی بزرگی نظیر موسسات ماکس پلانک برخوردارند. موقعیت مکانی دانشگاه و نزدیکی آن با شهر مونیخ شرایط اشتغال مناسبی را برای دانشجویان فارغ‌التحصیل در مقطع کارشناسی ارشد فراهم کرده است.

آزمایشگاه کاوندیش در سال ۱۸۷۴ در این دانشگاه افتتاح و نخستین اکتشافات دانشگاه فیزیک کاربردی را با برترین برنامه‌های فیزیکی موجود در آن زمان قوت بخشید. از اعضای قبلی گروه فیزیک دانشگاه کمبریج می‌توان به ارنست رادرفورد پدر فیزیک هسته‌ای و نیلز بور اشاره کرد که به مطالعه‌ی ساختار و عملکرد اتم‌ها پرداخت. کشف نوترون‌ها، اولین شکاف اتم و کشف پاد ماده نیز نخستین بار به اساتید و دانشجویان این دانشگاه تعلق دارد. این دانشگاه ۲۰ جایزه‌ی نوبل را تاکنون به خود اختصاص داده است. گروه فیزیک دانشگاه کمبریج برنامه‌های تحقیقاتی بسیاری را نظیر همکاری با مرکز علمی محاسبات، برنامه‌ی وینتون برای فیزیک پایداری و همکاری با مرکز فیزیک پزشکی در دستور کار خود قرار داده است.

گروه فیزیک دانشگاه آکسفورد با توجه به ارائه‌ی انواع برنامه‌های مربوط به رشته‌ی فیزیک در مقاطع مختلف زیر نظر بخش علوم ریاضی و فیزیک به فعالیت می‌پردازد. بخش فیزیک این دانشگاه از بزرگترین بخش‌های فیزیک در سراسر دنیاست که از بیش از ۱۰۰ گروه تحقیقاتی برخوردار است. موسسه‌ی اخترفیزیک و کیهان شناسی ذرات، گروه دینامیک آب و هوا، گروه داده‌های مشاهده‌ی زمین، مرکز دانش تراکم انرژی بالا در آکسفورد و .. برخی از این گروه‌های تحقیقاتی موجود در دانشگاه آکسفورد می‌باشند. تاکنون تعداد پنج نفر از فارغ‌التحصیلان این دانشگاه موفق به دریافت جایزه‌ی نوبل شده‌اند. بسیاری از آثار و دستاوردهای علمی این دانشگاه درگذشته و مطالب بایگانی شده‌ی گروه فیزیک را می‌توان در موزه‌ی تاریخ علم این دانشگاه مشاهده کرد.

گروه فیزیک کالج امپریال لندن با بیش از یک قرن تجربه برنامه‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد را در رشته‌ی فیزیک ارائه می‌دهد. دانشجویان مقطع دکترای این دانشگاه از امکان تحصیل در یکی از هشت زمینه‌ی کارشناسی ارشد شامل اپتیک و فوتونیک، میدان‌های کوانتومی و نیروهای بنیادی، مواد الکترونیکی پلاستیکی، فیزیک با نانوفوتونیک و مهندسی کوانتوم برخوردارند. دوره‌ی تمام وقت برای مقطع دکترا در این دانشگاه یک سال به طول می‌انجامد و این مدت برای دانشجویان پاره وقت دو ساله می‌باشد. ۱۳ رشته‌ی دکترا مربوط به فیزیک در این دانشگاه برای دانشجویان علاقه مند ارائه می‌شود. این برنامه‌ها شامل مباحثی نظیر اختر فیزیک، نظریه‌ی ماده چگال، فیزیک با انرژی زیاد ، فیزیک نظری و مباحث دیگر می‌شود. این دانشگاه اخیراً حوزه‌های اصلی تحقیقات خود را در چهار موضوع  اصلی طبقه بندی کرده است که شامل:
ـ علم فوتون
ـ فیزیک ماده چگال و فضا
ـ پلاسما
ـ آب و هوا
می‌شود.
دپارتمان رشته‌ی فیزیک با ایجاد فضای مناسب امکان ایجاد ارتباط میان دانشجویان و کارفرمایان این حوزه را فراهم نموده است.

کنجیرو یاماکاوا اولین استاد ژاپنی گروه فیزیک دانشگاه توکیو در سال ۱۸۸۸ به عنوان اولین عضو دانشکده‌ی فیزیک موفق به اخذ درجه‌ی دکترا از این دانشگاه شد. در سال ۲۰۰۲ استاد مدرسه‌ی ماساتوشی کوشیبا به دلیل استفاده از ردیاب Kamiokande برای کشف اولین نوترینوها از یک ابرنواختر موفق به دریافت جایزه‌ی نوبل شد. به طور کلی بخش فیزیک دانشگاه توکیو بر اختر فیزیک متمرکز است. این بخش توسط موسسه‌ی تحقیقات پرتوهای کیهانی، رصد خانه‌ی نجوم ملی ژاپن و بخش‌های دیگر ساپورت می‌شود. همچنین بخش فیزیک این دانشگاه زادگاه مطالعه‌ی بیوفیزیک در ژاپن نیز می‌باشد، این بخش به صورت سنتی جشنواره‌ی نیوتن را که به عنوان فرصتی برای شبکه‌های حرفه‌ای و دانشگاهی شناخته می‌شود را برگزار می‌کند. بیشتر از ۹۰ درصد از دانشجویان مقطع کارشناسی گروه فیزیک این دانشگاه جهت ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر ( کارشناسی ارشد یا دکترا ) برنامه‌های تحصیلی این دانشگاه را دنبال می‌کنند.

بخش فیزیک دانشگاه تورنتو از ۱۱۵ سال سابقه‌ی علمی برخوردار است. به عنوان بخشی از برنامه‌های تحصیلات تکمیلی فیزیک در این دانشگاه تحقیقات در سه زمینه‌ی اصلی فیزیک سیاره‌ای، اپتیک کوانتوم و فیزیک ماده چگال و فیزیک زیر اتمی صورت می‌پذیرد.
بخش تحقیقاتی دانشگاه تورنتو در رابطه با فیزیک ماده چگال از چندین انجمن تحقیقاتی قوی برخوردار است که شامل موسسات زیر می‌شود:  
ـ موسسه‌ی تحقیقات پیشرفته‌ی کانادا
ـ گروه فیزیکی غیر خطی تجربی
ـ مرکز مواد کوانتومی
ـ برنامه‌های کارامد نظیر برنامه‌ی تحقیقات ترمو الکترونیک
موسسه‌ی کانادایی اختر فیزیک نظری، موسسه‌ی علوم نوری، موسسه‌ی فیزیک ذرات و Iso Trace از سازمان‌های وابسته به بخش فیزیک این دانشگاه می‌باشند.

از ۲۱ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل که با دانشگاه زوریخ در ارتباط هستند هشت نفر دانشجو یا عضو هیئت علمی گروه فیزیک این دانشگاه می‌باشند. رودولف کلاوزیوس به دلیل تدوین قانون دوم ترمودینامیک اولین رئیس گروه فیزیک انستیتو بود. چهار موسسه انستیتو الکترونیک کوانتوم، انستیتو فیزیک نظری، آزمایشگاه فیزیک حالت جامد، انستیتو فیزیک ذرات و اختر فیزیک مدیریت بخش فیزیک دانشگاه زوریخ را بر عهده دارند. این دانشگاه با برخورداری از بهترین برنامه‌های فیزیک در کشور سوئیس تحقیقات بسیاری را در زمینه‌های مختلف مربوط به این رشته نظیر فن آوری‌های نوآورانه، علوم محاسباتی و ابر رایانه انجام می‌دهد.
سازمان تحقیقات هسته‌ای اروپا، آزمایشگاه ملی شتاب دهنده‌ی فرمی، سازمان تحقیقات شتاب دهنده‌های پر انرژی و موسسه‌ی پل شرر از امکانات علمی وابسته به این دانشگاه می‌باشند.